Home » FORUM: het interne discussiedagboek van de SPGB

FORUM: het interne discussiedagboek van de SPGB

Note: Halverwege de jaren vijftig publiceerde de Socialistische Partij van Groot-Brittannië een maandelijks intern discussieblad met de naam FORUM. Sommige artikelen zijn bijgedragen door leden van de World Socialist Party of the US. Aangezien veel vragen die in dit tijdschrift worden besproken, nog steeds relevant zijn, geven we een geschiedenis weer van FORUM geschreven in 1995 door twee leden van de SPGB, gevolgd door links naar pdf-bestanden met een complete serie van de 43 gedrukte nummers.

**Een korte geschiedenis van FORUM, het Interne Partijblad, 1952-1959**

Steve Coleman en Stan Parker

FORUM's relatief korte leven als partijpublicatie omvatte een periode van grote controverse. In het begin van de jaren vijftig begon een klein aantal leden zich af te vragen wat "het woord" zou kunnen worden genoemd: het idee dat de zuurtest van een socialist was of hij (het was bijna altijd een "hij") het letterlijk eens was met de De in 1950 opgestelde beginselverklaring van de partij of niet. Het dispuut breidde zich uit naar een aantal andere gebieden, niet allemaal 'intern', omdat velen van hen zich bezighielden met het effectiever 'maken' van socialisten. In die tijd gingen de gesproken fora voor en liepen naast de gedrukte FORUM. Bijna elke zaterdag werden er op het hoofdkantoor vergaderingen gehouden over een breed scala aan onderwerpen, zoals of de partij verkiezingen moest houden, hoe de zaak van de partij het beste kon worden gepresenteerd, of er massaproductie zou komen of een scheiding tussen stad en platteland in het socialisme, enzovoort. Aan.

Stijgen en vallen

de lancering van FORUM in oktober 1952 was bepaald geen gemakkelijke aangelegenheid. De formele procedure begon met een reeks moties die werden ingediend tijdens de vergadering van het Uitvoerend Comité op 25 maart van dat jaar. De bewoordingen en het lot van die moties spreken boekdelen over de sfeer waarin FORUM was geboren:

"Dat de IPJ voorlopig bestaat uit theoretische artikelen, al dan niet controversieel, van partijleden die betrokken zijn bij het doel en het beleid van de partij en dat deze bestemd zijn voor verspreiding binnen de partij." 6-7 verloren.

“Dat de commissie een ontwerp voorbereidt van de brief die ze voorstelt om naar de afdelingen te sturen en deze voor te leggen aan de EC.” 10-4 gedragen.

"Dat de taakomschrijving van de IPJ-commissie als volgt is: 'Het publiceren van een tijdschrift met artikelen van controversiële, educatieve of informatieve aard die nuttig kunnen zijn voor leden met betrekking tot de zaak en organisatie van de partij in het algemeen'." uitgevoerd 7-6.

"Dat een synopsis van het eerste nummer voorafgaand aan publicatie aan de EC wordt voorgelegd." 5-7 verloren.

Dus met de kleinste marges besloot de EC dat ze de ingediende artikelen niet hoefde te controleren FORUM en dat de IPJ-commissie zou kunnen worden overgelaten aan het uitvoeren van haar taakomschrijving min of meer zonder toezicht. Drie leden - Price, Waite en Parker - werden in maart in de commissie benoemd, maar Price nam eind april ontslag en Waters werd kort daarna benoemd. Gedurende de volgende paar maanden was de commissie druk bezig met het voorbereiden van het eerste nummer. Ze kregen offertes voor het drukken: 1,000 exemplaren van een nummer van 4 pagina's zouden £ 17 zijn; 500 zou £ 14 zijn. De EC stemde voorzichtig met 6 tegen 5 voor 500 exemplaren en kwam overeen dat de prijs 6d (2.5 nieuwe pence) zou zijn.

Het eerste nummer van FORUM verscheen half oktober en wekte veel belangstelling voor de partij. De commissie kon op 28 oktober 1952 aan de EC melden dat er 850 exemplaren waren verkocht. De commissie was tegen de instructie van de EC ingegaan op een oplage van 1,000 omdat filialen goed hadden gereageerd op de uitnodiging om te bestellen en er meer werd verkocht dan de pessimisten hadden verwacht. De 11,000 woorden in het eerste nummer waren in vrij kleine letters en de EC stemde in met het voorstel van de commissie om het tweede nummer 8 pagina's in beter leesbare letters te geven.

Daarna werd de EC ingeschakeld om slechts enkele zaken te behandelen FORUM. Zij keurden wijzigingen in de samenstelling van de commissie goed. Daar was bij sommige leden bezorgdheid over FORUM mogen niet te koop worden aangeboden aan niet-leden en deze mening werd onderschreven in een uitspraak van de EC.

Het is waarschijnlijk redelijk om te zeggen dat de middelste partij (de meerderheidsstandpunt op een gegeven moment) nooit blij was met de forums of met FORUM. Uit de notulen van de EC blijkt ontevredenheid over het houden van forums op het hoofdkantoor door één afdeling, omdat dit de leden tijd kostte om socialistische ideeën onder de werknemers te propageren - een mening die niet beperkt was tot één afdeling. In 1954 wilde Camberwell Branch de publicatie van opschorten FORUM gezien de "ernstige financiële positie" van de partij. Het laatste en 43e gedrukte nummer van FORUM verscheen in mei 1957, hoewel er later vier dubbele nummers werden gepubliceerd, de laatste in mei 1959.

Content

Om de bijna een half miljoen woorden te lezen die erin zijn gepubliceerd FORUM is om aanzienlijk inzicht te krijgen in de aard en activiteiten, de problemen en de controverses in de SPGB tijdens de eerste halve eeuw van haar bestaan. Het hele socialistische leven was er: de geleerde en de alleskunner, de autoritaire en de libertarische, de declamatorische en de lasterlijke, de slimme en de halfslachtige.

De ster van de show gedurende bijna de eerste twee jaar van publicatie was misschien wel de periodieke reeks artikelen van Frank Evans onder de titel 'The Nature of the Socialist Revolution'. In acht delen, sommige in katernen verdeeld over verschillende nummers van FORUM, deze serie was indrukwekkend in zijn historische en fantasierijke bereik. Critici klaagden dat Evans zijn bedoeling vaak niet duidelijk maakte: zijn zinnen waren lang, zijn stijl varieerde van lyrisch tot ondoorzichtig. Zijn kritische bestudering van algemeen aanvaarde partijwijsheid was nooit confronterend, vaak verzoenend, maar uiteindelijk keihard. Het zou ertoe leiden dat hij slechts voor een periode na de onrust van 1955 partijlidmaatschap zou behouden, waarover hieronder meer.

De vroege en middelste nummers van FORUM behandelde een verscheidenheid aan min of meer controversiële zaken. De meeste van hen zouden kunnen worden opgevat als op de een of andere manier verbonden met het effectiever verdedigen van het socialisme om nieuwe leden te werven. De partij had onlangs Clapham High Street 52 gekocht en hoewel de faciliteiten door sommige leden werden gewaardeerd, merkten anderen op dat het duur bleek te zijn om te runnen en wilden dat het werd verkocht en dat het geld werd gebruikt om meer lectuur te publiceren, reclame te maken en vergaderingen te houden, enz.

Een meningsverschil over de vraag of de stemming kon of moest worden gebruikt om socialisme te bereiken, betrof onze Amerikaanse kameraden, met name Cantor en Rab. De ene partij stond erop dat de stemming de enige manier is; de andere stond toe dat onder bepaalde omstandigheden "de meerderheid alle andere beschikbare middelen zal gebruiken om het socialisme in te voeren" (oktober 1952). Er ontstonden meningsverschillen over de houding van de partij ten opzichte van vakbonden Standaard publiceerde een redactioneel commentaar waarin de werknemers van DC Thomson werden veroordeeld omdat ze weigerden een artikel af te drukken waarin ze de kant van de werkgever steunden in een handelsgeschil. Medewerkers van FORUM steunden en waren tegen de standpunten die in dat hoofdartikel (oktober, november 1952) werden geuit.

Een andere vroege controverse was of de partij verkiezingen zou moeten betwisten. Deze zou rennen en rennen. Trotman raakte in het eerste nummer van het doel door ruzie te maken onder meer dat we meer waarde uit kleine advertenties haalden. In het volgende nummer kreeg hij een krachtig antwoord van Horatio, het pseudoniem dat de voorkeur had van Harry Young (behalve in het nummer van april 1955, toen hij zichzelf 'out' maakte). In januari 1954 bekritiseerde Paddington Branch de door de partij verzonden tussentijdse verkiezingsrede als negatief. In juni bood het bijkantoor zijn eigen conceptadres voor de algemene verkiezingen aan, en in juli schreef D'Arcy scherpe kritiek op dat adres.

Het onderwerp van hoe het socialisme eruit zal zien, omvatte eigenlijk twee controverses: moeten we erover praten en, zo ja, wat moeten we zeggen? Het onderwerp was op verschillende fora van het hoofdkantoor aan de orde geweest, maar SRP (Stan Parker) begon de bal binnen te rollen FORUM in december 1952 door te vragen "Zal er massaproductie zijn?" en bevestigend beantwoorden. Tony Turner antwoordde in februari 1953 dat hij het daar niet mee eens was en voerde aan dat met het socialisme het onderscheid tussen stad en platteland zou worden afgeschaft. In maart kwam SRP terug op beide kwesties, en in april pleitte JM Roe voor socialistische massaproductie. Op de bredere vraag of we in onze propaganda moeten proberen een idee te geven van hoe socialisme eruit zal zien, was Peter Newell (juli) het hiermee eens en beschuldigde sommige leden ervan helemaal geen socialisme te willen, maar alleen een veredeld kapitalisme.

De vraag of socialistische propaganda al dan niet selectief moet zijn, kwam aan bod FORUM. Turner beweerde (maart 1953) dat “het niet waar is dat er mensen zijn die weinig of niets te winnen hebben bij de vestiging van het socialisme” en dat we bijgevolg niet selectief moeten zijn in onze propaganda, bijvoorbeeld door ons alleen tot de arbeidersklasse te richten. In het volgende nummer viel John McGregor dat standpunt niet direct aan, maar maakte wel duidelijk dat "verschillende milieu-achtergronden zorgen voor meningsverschillen tussen mensen, waardoor sommigen ontvankelijker zijn voor socialistische propaganda dan anderen."

Dan was er (en is er nog steeds) de vraag of het kapitalisme steeds meer ellende voor de arbeidersklasse veroorzaakt en de aanverwante vraag of de arbeiders beter af zijn geworden. Horatio (oktober 1953) voerde aan dat het over het algemeen slechter was geworden voor de arbeiders; een mysterieuze schrijver genaamd H. (November) weerlegde die argumenten in een stijl die sterk leek op die van Hardy. Horatio probeerde het opnieuw in mei 1954 en beweerde dat "de toenemende ellende van de arbeiders een hoeksteen is van de socialistische economie." EW (Wilmott) mengde zich in juni in de strijd met een zorgvuldig beredeneerd verslag van de marxistische economie, waarbij hij betwijfelde of de omstandigheden van de arbeiders zijn verslechterd of zullen verslechteren.

Dit korte overzicht van FORUM controverses kunnen niet eindigen zonder verwijzing naar de moeder en vader van allemaal: die tussen degenen die de beginselverklaring wilden wijzigen omdat ze vonden dat deze de hedendaagse pleidooi voor socialisme niet voldoende weergaf en degenen die die verklaring wilden behouden omdat ze die zagen als basis voor het lidmaatschap van de partij en onenigheid ermee als reden voor uitzetting. Een volledig verslag van deze controverse zou meer pagina's in beslag nemen dan we voor dit historische overzicht hebben uitgetrokken. Minstens 20 leden schreven aan FORUM over een of ander aspect van de controverse en meer woonden de zaterdagfora bij die het behandelden. Hier geven we bij wijze van samenvatting de belangrijkste punten weer uit de gezamenlijke verklaring (april 1955) van Evans, Parker, Rowan en Turner die ertoe leidde dat de laatste drie de partij verlieten na dreiging van uitzetting, samen met verklaringen van vier vertegenwoordigers van de status-quo van de partij op dat moment:

We stellen voor dat de basis van het lidmaatschap ongeveer de volgende beginselen zou kunnen zijn:

BEGRIJPEN dat sociale verandering voortdurend plaatsvindt, en dat verandering in de houding van mannen en hun sociale instellingen één proces is;

ERKENNEND dat de ontwikkeling van de huidige (kapitalistische) samenleving de verandering inhoudt van de instellingen van eigendom en autoriteit (de instellingen van klasse en macht en privileges) in de richting van het socialisme;

ERKENNEND EN VERLANGEND het socialisme als een manier van leven die wordt gekenmerkt door productie uitsluitend voor gebruik als integraal onderdeel van een vrijere, meer gelijkwaardige en meer harmonieuze samenleving; en

BEGRIJPEN dat het doel van de Socialistische Partij is om aan te dringen op de opkomst van een socialistische samenleving door de groei van socialistische tendensen in attitudes en instellingen aan te moedigen.

De auteurs ontkenden expliciet dat ze die principes naar voren brachten “als een ultimatum of als een programma dat nu moet worden aangenomen . . . Het gaat ons er alleen om dat deze alternatieve verklaring van socialistische principes en beleid door de leden als geheel wordt besproken, zonder haast en zolang als nodig is om alles naar buiten te brengen wat het inhoudt.”

De verklaringen die de D van P uit 1904 handhaafden en de critici ervan aanvielen, waren onder meer die van HB (Harry Baldwin) (mei 1954), D'Arcy (juni 1954), JG Grisley (januari 1955) en Harry Young (april 1955):

Baldwin

Aangezien de arbeidersklasse de laatste klasse van onderdanen in de geschiedenis is, kan alleen zij de kapitalistische parasieten onteigenen (of gaan ze afstand doen?), zal deze onteigening de laatste daad zijn van klassen strijd (de daad om klassen te beëindigen): een onophoudelijke strijd gedurende het hele leven van het kapitalisme. De kapitalistische klasse is een reactionaire klasse van plunderaars: alleen de arbeidersklasse is de revolutionaire klasse.

D'Arcy

Mijn eigen mening is dat de aard van de vraag 'socialisme - hoe zal het eruit zien?' is een absurditeit. Je kunt sociale systemen, inclusief kapitalisme en socialisme, alleen beschrijven vanuit hun economische basis, de relaties van mensen tot de productiemiddelen. Kortom, de beschrijving in ons object.

Grisley

Er is niets mis met onze propaganda - duizenden debatten en openbare bijeenkomsten hebben dat bewezen. Er is niets mis met onze beginselverklaring - jaren van kritiek hebben ze niet kunnen vernietigen. Het probleem ligt bij de meerderheid van de mensen die de zaak van de Partij niet hebben gehoord of, nadat ze deze hebben gehoord, niet reageren.

jong

Als zelfs nu nog een meerderheid van de partijleden een openlijke tegenstander niet zal uitzetten enkel en alleen omdat hij eens een goede spreker was, zullen degenen die de Beginselverklaring wel steunen en zich niet druk maken om persoonlijkheden, serieus moeten nadenken over de oprichting van een socialistische partij.

In april 1955 waren de "problemen" verdwenen en de inhoud van FORUM sterk veranderd. De controversiële kwesties die zoveel ruimte hadden ingenomen, verdwenen vrijwel. De voorspoeling FORUM had "educatief" materiaal bevat (bijvoorbeeld een serie van vijf "Notes on crises" van EW, maar het aandeel hiervan was nu veel groter. De nieuwe IPJ-commissie, met name Bob Coster, verkondigde haar redactionele beleid: "We believe there is ruimte voor FORUM als medium voor socialistisch onderwijs, voorlichting en leerzaam discussie” (juli 1955, cursivering in origineel). Dat nummer bevatte een lang artikel over economie door EW, een nog langer artikel als deel 3 van een serie over marxisme en literatuur door Coster, en hints over spreken in het openbaar door Ambridge. De uitgave van augustus-september 1956 had Coster over de betekenis van onderwijs, EW over Hebben we de dialectiek nodig? (blijkbaar niet), en AWI, over de romanschrijver John Steinbeck ("altijd interessant, en soms gaat de bel").

Het laatste gedrukte nummer van FORUM was nog steeds ondertiteld “Socialist Discussion Journal”. Maar 6'/₂ van de 8 pagina's was gewijd aan een geannoteerd overzicht van de geschriften en toespraken van Marx en Engels en de overige pagina's bestonden uit een uittreksel uit het pamflet van Engels Principes van het communisme (1847).

Na een onderbreking van 15 maanden het eerste nummer van deel 2 van FORUM werd gepubliceerd in gedupliceerde vorm. Een redactioneel commentaar onder de noemer HET NIEUWE FORUM verklaarde:

Het laatste Intra-Party Journal, hoewel het veel nuttigs en waardevols publiceerde, ontaardde helaas in een orgaan dat zich voornamelijk bezighield met anti-partij-polemiek en beschuldigingen. In de latere nummers van het tijdschrift werd deze trend gestopt, maar de schade was aangericht, en FORUM gestrand wegens gebrek aan waardevol materiaal.

Het nummer bevatte Evans' collegedictaten over een socialistische benadering van geschiedenis, Willmott over waarde, Jarvis over Dylan Thomas, en twee controversiële stukken: Trotman over de houding van de partij ten opzichte van huurcontrole en Hackney Branch over de socialistische standaard ("We beweren dat de socialistische standaard is tegenwoordig een inferieure krant, en we doen een beroep op de partijleden om er iets aan te doen... We doen hier geen positieve voorstellen: dat is niet ons punt.')

De laatste snik van FORUM was in mei 1959. Men zou kunnen stellen dat FORUM wilde niet dood, omdat het de beoogde inhoud van nummer 5 (Vakbonden, Waarde onder de loep en Laat de Partij zingen) aankondigde. De inhoud was een uittreksel van Engels over het loonsysteem, Trotman nog steeds over huurcontrole, enkele feiten en cijfers uit de VS over het oude volk - en 12 van de 22 pagina's over de wederopstanding van de sage van WB of Upton Park (1910 –1911), na 4 pagina's over die oude controverse in het vorige nummer.

WB van Upton Park had de Standaard in 1910 met de vraag: "Wat zou de actie zijn van een lid van de SPGB dat in het parlement wordt gekozen, en hoe zou hij ons principe van 'geen compromis' handhaven?" De items herdrukt in FORUM bestond uit het antwoord van het Uitvoerend Comité aan WB, een open brief van 7 leden (de “Voorlopige Commissie ter bepleiting van de herroeping van het antwoord aan WB”), het antwoord van de EC op die open brief (augustus 1911), en tot slot het antwoord. De redactie van FORUM rechtvaardigden hun herpublicatie van deze documenten door hun overtuiging te uiten

dat de documenten met betrekking tot deze controverse een zeer reëel verband hebben met soortgelijke, zij het gelukkig mindere, controverses in de partij van vandaag. In ieder geval zijn ze van historisch belang en definiëren ze het standpunt van de partij over hervormingen en reformisme sinds haar oprichting.

Het Voorlopig Comité verzette zich tegen het idee dat democratie essentieel is voor de vestiging van het socialisme:

De arbeiders, als ze eenmaal revolutionair klassebewust waren, zouden en konden onder welke regeringsvorm dan ook, zelfs als ze autocratisch, bureaucratisch of plutocratisch zijn, de politieke machinerie grijpen en daardoor de dominante klasse in de samenleving worden (cursivering in origineel).

FORUM's laatste Redactiecommissie gaf het laatste woord (en overigens meer dan 10 van de 16 pagina's) aan de Voorlopige Commissie. Ze kozen geen partij voor of tegen die commissie en de EC. Ze zeiden niet op welke manieren ze dachten dat de controverse van 1910-1911 "een zeer reële invloed" had op de controverses op het moment dat ze aan het schrijven waren.

Wij zijn van mening dat WB een vraag opwierp die we vandaag nog steeds niet bevredigend hebben beantwoord: verwerpen we de kapitalistische (gedeeltelijke) democratie als een hervorming waar we ons tegen moeten verzetten, of zien we (volledige) democratie als een essentieel ingrediënt van het socialisme?

Terugblik en vooruitzicht

FORUM werd gepubliceerd tijdens jaren die misschien wel de meest turbulente in het bestaan van de partij waren. Historisch gezien is controverse nooit afwezig geweest in de socialistische beweging (denk aan de wrange verwijzing van William Morris naar zes verschillende meningen onder zes leden van de Socialist League) en het is ook vandaag niet afwezig. Het bestaan van verschillende opvattingen is inderdaad een teken van politieke gezondheid. Maar in de FORUM tijdperk controverse (of, als je wilt, introversie) was waarschijnlijk meer wijdverbreid en virulenter dan ervoor of daarna. Waarom was dat?

De partij was na de Tweede Wereldoorlog snel gegroeid. Politiek 'links' - een vage en onbevredigende term maar nog steeds met enige betekenis - was sterker dan 'rechts', dat moest wachten tot de komst van Thatcher in 1979 om zich te laten gelden. Vóór de FORUM-jaren zouden weinigen binnen of buiten de partij hebben ontkend dat ze deel uitmaakte van “links”. En toen gebeurde er iets vreemds. De partij die tot dan toe één was geweest, begon in tweeën te splitsen. Het gebeurde niet van de ene op de andere dag en het maakte geen deel uit van de gebruikelijke links-rechts-splitsing, omdat alle deelnemers het socialisme als hun enige doel wilden en werkten, ook al ontkenden sommigen aan de ene kant de socialistische geloofsbrieven van sommigen aan de andere kant. .

Achteraf kunnen de disputanten worden opgevat als de "narrows" en de "broads". We zeggen 'achteraf gezien' omdat deze twee termen eigenlijk niet zijn bedacht (door Eddie Grant) en in de partij werden gebruikt totdat de ontwikkelingen in de jaren tachtig leidden tot de verdrijving van twee takken en de vorming van de Ashbourne Court-groep. "Narrows" houden zich in de eerste plaats bezig met het eng afbakenen van waar de partij voor staat, en met wie socialisten zijn in tegenstelling tot niet-socialisten. "Broads" zijn zich meer bewust van beweging dan van stabiliteit; ze hebben de neiging om grijstinten te herkennen binnen de beweging van de geschiedenis.

In het FORUM tijdperk verlieten de narrows en de broads op de een of andere manier de gemeenschappelijke grond voor het slagveld - ze ontwikkelden elk extreme vleugels. De extreme narrows en de extreme broads konden niet langdurig samenleven in hetzelfde feest, hoewel ze dat wel een hectische tijd deden. De extreme benauwden overtuigden een meerderheid van de partij om actie te ondernemen om de extreme wijven eruit te krijgen, hetzij door uitzetting, hetzij door subtielere druk. De extreme broads (over het algemeen maar niet altijd) confronterender en minder diplomatiek dan reguliere broads - reageerden met steeds scherpere aanvallen op wat de narrows beschouwden als hun meest trotse bezit, de 1904 D van P. (In feite alleen de letterlijk-fundamentalistische heiligheid van de D van P was in geschil, niet de essentie ervan.) De vernauwingen wonnen de strijd van 1955. De extreme wijven verlieten de partij en na hun vertrek FORUM verloor het grootste deel van zijn controversiële beet. De partij vestigde zich in een niet erg opmerkelijke periode van relatieve rust, zelfs van neerslachtigheid en slinkend ledental (in de jaren vijftig waren er 1200). Maar er broeide een andere controverse tussen de extreme engten en de rest van de partij. De details daarvan vallen buiten het bestek van deze geschiedenis van FORUM. Het volstaat hier te zeggen dat deze keer de rest van de partij de dag won.

Wat gebeurde er met de extreme wijven die de partij in 1955 verlieten? Sommigen zijn sindsdien overleden, anderen besloten dat ze hun levensdoelen konden nastreven zonder partijlidmaatschap – en enkelen, die zagen dat de partij niet langer gedomineerd werd door extreem bekrompen en intolerante mensen en opvattingen, hebben zich weer aangesloten bij wat zij zien als een volledig democratische en een volledig democratische partij. socialistische Partij. Deze voormalige extreme broads zijn in feite mainstream broads geworden, in een partij die ook weinig zichtbare extreme narrows heeft.

Twee vragen moeten nog worden besproken. De eerste is of de moeite die in het publiceren is gestoken FORUM had beter gericht kunnen zijn op 'propaganda' - meer socialisten maken. Aan deze vraag ligt de overtuiging ten grondslag dat naar binnen gerichte inspanning minder gezond is dan naar buiten gerichte inspanning. Als de mensen schrijven voor, bewerken en verspreiden FORUM was veranderd van actieve propagandisten in minder actief of zelfs inactief, dan zou er iets in die discussie zitten. Maar er is geen bewijs dat dit het geval was. FORUM werd geboren en in leven gehouden door degenen die actief waren in de partij. De nederlaag van de extreme broads beperkt FORUM voor zijn opvoedkundige en leerzame functie een lovenswaardig doel, maar uiteindelijk een ontoereikend doel.

De tweede vraag is of we er nog een kunnen verwachten FORUM-type publicatie in de nabije toekomst. Er was geen enthousiasme voor toen het ter discussie kwam op de ADM van 1995. Wie weet? Wij twijfelen er eerder aan. We kunnen ons zeker verheugen op het hebben van voldoende leden en middelen om naast de Standard. Maar dit hoeft geen tijdschrift van de Interne Partij te zijn. Hopelijk zijn we het stadium voorbij dat we voor niet-leden het feit willen verbergen dat socialisten het niet over alles eens zijn. Wij - de auteurs van dit artikel - geloven dat de partij vandaag enkele leden bevat die geneigd zijn enigszins autoritair te zijn en anderen die geneigd zijn enigszins libertair te zijn. We verwachten niet dat alle leden het eens zijn met deze analyse, maar we willen niet dat degenen die het er niet mee eens zijn uit de partij stappen.

De Socialistische Partij is geen monument; het maakt deel uit van de socialistische beweging. Een forum of een FORUM, een uitwisseling van informatie en standpunten als onderdeel van het democratisch proces, past bij een beweging, niet bij een monument. Ook al hebben we die niet FORUM vandaag moeten we zeker geloven in fora als een belangrijke manier om de socialistische beweging te helpen groeien.

november 1995