Het lijkt er nu op dat de Russische Federatie een grootschalige aanval op Oekraïne heeft gelanceerd.
De World Socialist Movement houdt zich niet bezig met de zogenaamde rechten en onrechtvaardigheden van deze oorlog, of de subtiliteiten van het internationaal recht werden geschonden of de soevereiniteit van Oekraïne werd geschonden. Als arbeiders zijn we ons er pijnlijk van bewust dat het de collega's zullen zijn die de bloedprijs zullen betalen van de geopolitieke spelletjes die door de grote mogendheden worden gespeeld.
Oekraïne is niet de 'democratie' waarvan westerse politici en media graag de indruk wekken dat het is. In feite verschilt de politieke en economische bovenbouw van Oekraïne niet veel van die van Rusland. Beide landen worden gedomineerd door een paar rijke oligarchen. Dus het argument dat Oekraïne 'democratisch' is terwijl Rusland dat niet is en dat 'wij' Oekraïne moeten steunen om 'democratische waarden' te verdedigen, is onjuist.
De geschiedenis van conflicten tussen staten heeft een erfenis van vijandigheid tussen verschillende groepen achtergelaten, zodat ze zich eerder identificeren met hun 'natiestaat' en de belangen van zijn heersers dan met hun collega's in andere staten. Het Oekraïense nationalisme heeft een lelijke geschiedenis. Vóór WO I was wat nu Oekraïne is verdeeld tussen het Oostenrijks-Hongaarse en het Russische rijk en daarna tussen Polen en Sovjet-Rusland. Lviv, het centrum van de pro-westerse factie in Oekraïne, was een grote Poolse stad. Gedurende deze periode werden de Oekraïners gediscrimineerd door de Poolse regering. Onder het nazi-Sovjetpact werd het Poolse deel geannexeerd door Rusland. Toen Duitsland in 1 Rusland binnenviel, verwelkomden veel Oekraïners die in dit deel woonden de Duitsers als bevrijders. Velen vochten aan Duitse zijde. Sommigen dienden als bewakers van concentratiekampen.
Het probleem voor onze collega's in Oost-Europa is dat de geschiedenis hen een slechte hand heeft toegebracht. Ze hebben geen andere keuze dan te worden gedomineerd door de Europese Unie en de Verenigde Staten of door Rusland. Het lijkt erop dat de bevolking van Oekraïne nog steeds verdeeld is over wat erger is, waardoor beide partijen pionnen krijgen om hun belangen te behartigen.
Nogmaals, het is onze plicht om te bevestigen dat er geen druppel arbeidersbloed mag worden vergoten bij het steunen van beide kanten van dit kapitalistische conflict waarover het blok grondgebied kan opeisen als onderdeel van zijn invloedssfeer. Of het nu de Oekraïense natie is of de afgescheiden republieken Donetsk en Loehansk, het is het opofferen van het leven van onze collega's niet waard. Wat maakt het uit welke parasitaire klasse beweert welk stuk vuil te bezitten?
Het kapitalisme werkt volgens zijn eigen logica en confrontatie tussen kapitalisten is een normaal proces dat plaatsvindt sinds de opkomst van het kapitalistische systeem.
De WSM veroordeelt de houding van al diegenen die bereid zijn steden en dorpen bezaaid te zien met de lijken van honderden of duizenden werkende mannen, vrouwen en kinderen. Waarvoor? Om te voorkomen wat in wezen slechts een verandering van heersers zou zijn. In tegenstelling tot anderen zijn we bereid ons voor te stellen dat Oekraïne zijn 'onafhankelijkheid' verliest als dat betekent dat onze Oekraïense en Russische collega's niet worden opgeofferd voor valse concepten als 'democratie' en 'vrijheid'.
