Waarom zijn de antwoorden in deze FAQ zo lang?
Het socialisme wordt bijna wereldwijd verkeerd begrepen en verkeerd voorgesteld. Socialisme zal een fundamentele structurele verandering in de samenleving zijn, en veel van de dingen die de meeste mensen als vanzelfsprekend beschouwen, zoals "precies zoals de dingen moeten zijn", kunnen en moeten worden veranderd om het socialisme te vestigen.
Mensen hebben de neiging om de dingen die ze steeds weer horen als waar te accepteren. Maar herhaling maakt dingen niet waar. Omdat de waarheid en de feiten vaak in tegenspraak zijn met "algemene kennis", moeten socialisten aantonen dat "algemene kennis" fout is. Daar zijn meer woorden voor nodig dan alleen de status quo accepteren.
Wat is de World Socialist Movement (WSM)?
De World Socialist Movement is een organisatie die begon met de oprichting van de Socialist Party of Great Britain in 1904. De Companion Parties of Socialism, die samen de World Socialist Movement vormen, zijn die partijen die een goed begrip delen van wat socialisme betekent, hoe socialisme, en een wetenschappelijke analyse van de vroegere en huidige samenleving. Voor meer informatie over de WSM, zie Introductie van de Wereld Socialistische Beweging op de website van de World Socialist Movement.
Waarom raakt de World Socialist Movement niet betrokken bij sociaal activisme?
Met 'sociaal activisme' bedoelen de meeste mensen demonstreren, protesteren of anderszins proberen directe gebeurtenissen in de samenleving te beïnvloeden, en nog steeds onder het kapitalisme. Deze pogingen om het kapitalisme te hervormen hebben een zeer lange geschiedenis: net zo lang als het kapitalisme zelf. We noemen deze acties 'reformisme'.
Organisaties die beweren het socialisme te willen, en die ook hervormingen promoten, negeren het socialisme en besteden hun tijd aan hervormingen.
De Companion Parties of Socialism, in de World Socialist Movement, zijn socialistische partijen. Ze promoten het socialisme omdat dat alles is wat een socialistische partij kan promoten.
Als je een 'socialistische' partij vindt die 'sociaal activisme' promoot, heb je een niet-socialistische partij gevonden.
Wie is jouw leider?
De World Socialist Movement heeft geen leider, en ook geen van de Companion Parties, omdat leiderschap ondemocratisch is. Als er leiders zijn, moeten er ook volgers zijn: mensen die gewoon doen wat ze wordt opgedragen.
In de World Socialist Movement heeft elk individueel lid evenveel zeggenschap, en niemand vertelt de rest wat ze moeten doen. Beslissingen worden democratisch genomen door het hele lidmaatschap en door vertegenwoordigers of afgevaardigden. Als het lidmaatschap de beslissingen van degenen die het kiest niet leuk vindt, kunnen die beheerders uit hun ambt worden ontheven en kunnen hun beslissingen terzijde worden geschoven.
Alleen wanneer mensen echte, democratische controle over hun eigen leven hebben, zullen ze de vrijheid hebben die het socialisme is.
Is socialisme niet wat ze hadden in Rusland, of in China of Cuba, of in Zweden?
Nee. Het socialisme, zoals begrepen door de World Socialist Movement, is in geen enkel land gevestigd. Een korte definitie van wat wij onder socialisme verstaan:
een samenlevingssysteem gebaseerd op gemeenschappelijk eigendom en democratische controle van de middelen en instrumenten voor het produceren en verdelen van rijkdom door en in het belang van de samenleving als geheel.
Als er lonen en salarissen zijn, is het geen socialisme.
Staatseigendom is geen socialisme.
Sociale programma's zijn geen socialisme.
Socialisme betekent democratie op alle niveaus van de samenleving, inclusief de werkplek.
Socialisme betekent een loonloze, geldloze samenleving.
Socialisme betekent vrijwillige arbeid.
Socialisme betekent vrije toegang tot de goederen die door de samenleving worden geproduceerd.
Met dit begrip van het socialisme merkte de Socialistische Partij van Groot-Brittannië in haar tijdschrift, de Socialist Standard (augustus 1918, pagina 87), op dat de zogenaamd 'marxistische' Russische revolutie van november 1917 niet socialistisch was.
Zou niet iedereen altruïstisch moeten zijn om socialisme te laten werken?
Nee. Socialisme is niet gebaseerd op altruïsme. Socialisme zal werken, zelfs als iedereen plotseling besluit dat ze een hekel hebben aan alle anderen. Het socialisme steunen houdt in dat je erkent dat het huidige systeem voor de meeste mensen gewoon niet werkt. Het socialisme zal een samenleving zijn waarin het bevredigen van het eigenbelang van een individu het resultaat is van het bevredigen van ieders behoeften. Het is welbegrepen eigenbelang dat voor de meerderheid zal werken.
Hoe komt het socialisme tot stand?
Het socialisme kan alleen tot stand worden gebracht door een overgrote meerderheid van de mensen die besluiten het socialisme te willen vestigen. Daarom brengt de World Socialist Movement de socialistische zaak naar voren zodat mensen zelf kunnen beslissen.
Zodra de overgrote meerderheid de beslissing ten gunste van het socialisme heeft genomen, zal het socialistische vertegenwoordigers of afgevaardigden kiezen om zijn meerderheid te bewijzen en om als tijdelijk brandpunt te dienen om de eliminatie van het kapitalisme en de creatie van het socialisme te beheren. Maar het zullen en kunnen niet de gekozen vertegenwoordigers of afgevaardigden zijn die het socialisme creëren, het zullen de mensen van de wereld als geheel zijn.
De overgrote meerderheid van de mensen van de wereld behoort tot de arbeidersklasse, dus het socialisme zal door de arbeidersklasse worden gevestigd. Het betekent ook dat gewone mensen al het werk zullen moeten doen. De kapitalistische klasse gaat het niet doen, en professionele socialisten (wat ze ook mogen zijn) gaan het niet doen. De enige manier om het socialisme te vestigen is door mensen ervoor te laten werken.
Wat als het ene land het socialisme vestigt en het andere niet?
Eén land kan geen socialisme vestigen. Geen enkel land is volledig zelfvoorzienend wat betreft de middelen die mensen nodig hebben om in hun behoeften te voorzien. Geen enkel land kan zich echt op een vreedzame manier van de rest van de wereld isoleren, dus een vreedzame 'socialistische natie' zou een gemakkelijke prooi zijn voor de kapitalistische buitenwereld. Net zoals het kapitalisme een wereldsysteem is, zal het socialisme een wereldsysteem moeten zijn.
Het socialisme zal een wereld zonder landen zijn. Grenzen zijn slechts kunstmatige barrières die behoren tot een verleden en heden dat het beste achter zich kan worden gelaten.
Hoe zal het socialisme zijn, hoe zal het worden bestuurd?
De World Socialist Movement biedt geen blauwdruk voor het besturen van een socialistische samenleving. Het zou ondemocratisch zijn als een kleine groep socialisten dat zou doen. Het zou ook dom zijn. Socialisten hebben geen kristallen bollen om te bepalen wat de voorwaarden zullen zijn wanneer het socialisme tot stand komt. Naarmate de socialistische meerderheid groeit en het socialisme binnen het bereik van de arbeidersklasse komt, is het juiste moment om zulke belangrijke beslissingen te nemen.
Het enige wat socialisten nu kunnen zeggen, over bestuur, is dat socialisme pas socialisme is als het democratisch is.
De World Socialist Movement spreekt van een geldloze samenleving; Betekent dat dat we het ruilsysteem gaan gebruiken?
In een socialistische samenleving zal er geen geld en geen ruilhandel zijn. Goederen zullen vrijwillig worden geproduceerd en diensten zullen vrijwillig worden geleverd om aan de behoeften van mensen te voldoen. Mensen zullen vrijelijk de dingen nemen die ze nodig hebben.
Hoe zit het met de menselijke natuur?
Mensen gedragen zich anders, afhankelijk van de omstandigheden waarin ze leven. Zelfs veranderingen op zeer korte termijn in die omstandigheden kunnen de manier waarop mensen zich gedragen veranderen. Het meeste van wat mensen 'menselijke natuur' noemen, is eigenlijk menselijk gedrag: reacties op de wereld om hen heen.
Menselijk gedrag weerspiegelt de samenleving. In een samenleving als het kapitalisme wordt niet aan de behoeften van mensen voldaan en voelen redelijke mensen zich onzeker. Mensen hebben de neiging om goederen te verwerven en te hamsteren omdat bezit enige zekerheid biedt. Mensen hebben de neiging om anderen te wantrouwen omdat de wereld zo hond-eet-hond georganiseerd is.
Onder het kapitalisme en de vorige systemen hebben mensen goede redenen om zich zorgen te maken over morgen - ze kunnen hun baan verliezen, of gewond raken, of oud worden, en hebben een buffer van rijkdom nodig om op terug te vallen. In een socialistische samenleving heeft iedereen recht op bevrediging van zijn behoeften. Ze worden niet op straat gezet of gedwongen om de geneugten van het leven op te geven. Er zal geen armoede zijn. Het "kussen" zal door iedereen gezamenlijk worden verstrekt.
Maar waarom zouden mensen werken als het niet hoeft?
Mensen zullen moeten werken, maar het zal vrijwillig zijn. Als mensen niet zouden werken, zou de samenleving duidelijk uit elkaar vallen. Om het socialisme te vestigen moet de overgrote meerderheid bewust beslissen dat ze het socialisme willen en dat ze bereid zijn om in de socialistische samenleving te werken.
Werk maakt deel uit van het menselijk leven. Tegenwoordig werken rijke mensen wanneer het niet hoeft, omdat ze, net als velen van ons, graag werken. Veel mensen werken harder aan hun hobby's dan aan hun werk. Het is de aard van het werk dat het 'werk' maakt in plaats van plezier. Werk hoeft geen deel van de dag te zijn waarvan we zouden willen dat het zou eindigen.
Mensen vinden het leuk om nuttige dingen te maken. In plaats van rommel te produceren die mensen alleen maar kopen omdat ze geen kwaliteit kunnen betalen, zal elke arbeider in staat zijn kwaliteitsproducten voor zichzelf en anderen te produceren, en weten dat andere arbeiders hetzelfde zullen doen.
De werkdag wordt verkort. Veel banen (zoals banen die met geld, oorlog of armoede te maken hebben) zullen helemaal niet nodig zijn. De mensen die dat werk nu doen, zullen werk verrichten dat daadwerkelijk goederen en diensten oplevert die mensen willen.
Mensen zullen respect krijgen voor het doen van banen die anderen misschien onaangenaam vinden, of de onplezierige banen kunnen worden gedeeld. Veel van de onaangename banen zouden aangenamer kunnen worden gemaakt en sommige zouden kunnen worden afgeschaft.
Betekent socialisme gelijke delen voor iedereen?
Nee. Mensen zijn verschillend en hebben andere behoeften. Sommige behoeften zullen duurder zijn (in termen van middelen en arbeid die nodig zijn om ze te bevredigen) dan andere.
Wat als mensen teveel willen?
In een socialistische samenleving kan ‘te veel’ alleen maar betekenen ‘meer dan duurzaam wordt geproduceerd’. Als mensen besluiten dat ze (individueel en als samenleving) moeten overconsumeren, kan het socialisme onmogelijk werken.
Onder het kapitalisme is er een zeer grote industrie gewijd aan het creëren van behoeften. Het vertelt ons dat we toiletbrilverwarmers nodig hebben, handige gadgets (die niet werken), nieuw dit en dat, en probeert ons ervan te overtuigen dat onze menselijke waarde afhankelijk is van onze materiële rijkdom. Het kapitalisme vereist consumptie, of het nu ons leven verbetert of niet, en drijft ons ertoe te consumeren tot en met ons vermogen om voor die consumptie te betalen. Bovendien zijn goederen niet gebouwd om lang mee te gaan, want dat zou het maken van winst in de weg staan.
Het socialisme zal een heel andere samenleving zijn. Goederen worden gebouwd om lang mee te gaan. De koop-koop-koopreclame-industrie zal niet langer bestaan. Mensen kunnen besluiten dat ze betere dingen te doen hebben in plaats van goederen te produceren die algemeen als extravaganties worden beschouwd. En mensen kunnen ontdekken dat meer materiële goederen hen niet gelukkiger maken.
De samenleving beschikt al over de kennis en technologie om duurzaam in al onze basisbehoeften te voorzien. Er is alle reden om aan te nemen dat de socialistische samenleving ieder mens zal voorzien van alle materiële goederen die hij nodig heeft voor een comfortabel, aangenaam en plezierig leven.
Hoe zit het met het milieu?
Het milieu dat aangenaam is voor mensen wordt vernietigd vanwege economische factoren die inherent zijn aan het kapitalisme. In het beste geval kan het kapitalisme, met de beste bedoelingen van iedereen, alleen te weinig en te laat doen. De overheid kan de vernietiging niet stoppen, ze kan alleen het ergste een tijdje afremmen. Als milieubeschermingsregels de productie minder winstgevend maken, kan de productie wegtrekken, zal de economie een duikvlucht nemen en zullen de milieuregels worden versoepeld.
De oplossing is om het economische systeem te veranderen. In een socialistische wereld zal er geen winst zijn. De productie wordt democratisch bepaald. De menselijke behoefte aan een leefbaar ecosysteem zal worden beschouwd als een normaal onderdeel van alle besluitvorming.
Hoe zullen mensen die het er niet mee eens zijn in het socialisme worden behandeld?
Degenen die het er niet mee eens zijn, worden behandeld als ieder ander. Als een persoon of groep zou besluiten om een terugkeer naar het kapitalisme of een andere sociale vorm met klassenverdeling te bevorderen, zou hij of zij vrij zijn om dat te doen. Als echter een persoon of groep de samenleving schaadt (mensen in elkaar slaan of gebouwen opblazen, enz.), dan zal de samenleving passende maatregelen tegen hen nemen.
Vrijheid omvat het toelaten van onenigheid met de status quo en het verspreiden van impopulaire ideeën, maar vrijheid omvat niet het kwetsen van mensen of het vernietigen van de gemeenschappelijke rijkdom van de mensheid. Welke methodes een toekomstige socialistische samenleving democratisch zal kiezen om te gebruiken, als mensen zichzelf moeten beschermen, valt buiten het vermogen van de World Socialist Movement om te voorspellen, maar men kan verwachten dat die methoden humaner zullen zijn en minder gedicteerd door algemeen beleid dan de methoden die tegenwoordig worden gebruikt.
Hoe zullen problemen in het socialisme worden aangepakt?
Veel van de huidige problemen, zoals armoede, zullen niet eens bestaan in een socialistische samenleving. Natuurlijk zal geen enkele menselijke samenleving ooit zonder problemen zijn. Een socialistische samenleving zal democratisch en coöperatief moeten omgaan met de problemen die zich voordoen.
Een voorbeeld van een groot probleem: zelfs onder het kapitalisme zorgen natuurrampen voor enorme vrijwilligersinzet en schenken mensen enorme hoeveelheden goederen, diensten en geld om degenen die lijden te helpen. Het is niet denkbaar dat deze menselijke reactie in het socialisme zal afnemen. Zonder de winstbeperkingen van het kapitalisme kunnen dergelijke grote problemen snel en bevredigend worden opgelost.
