Alan Johnstone (SPGB)
De Verenigde Staten van Amerika zijn het slachtoffer van hun eigen propaganda. Sinds de oprichting hebben de VS zichzelf altijd afgeschilderd als een baken van democratie en vrijheid, een land van kansen en hoop waar een persoon door hard werken en initiatief tot rijkdom kan komen. Voor velen wordt de American Dream als een realiteit gezien en kan het ons verbazen dat de inscriptie van het Vrijheidsbeeld letterlijk wordt genomen:
Geef me je moe, je arm,
Je ineengedoken massa die verlangt om vrij te ademen,
Het ellendige afval van uw krioelende kust.
Stuur deze, de daklozen, door storm gegooid naar mij,
Ik til mijn lamp op naast de gouden deur.
De verarmde volkeren in landen ten zuiden van de Verenigde Staten die lijden onder ontberingen die voor de meerderheid van de Amerikanen onvoorstelbaar zijn, hebben geprobeerd te ontsnappen aan falende natiestaten, door misdaad geteisterde samenlevingen en de oprukkende effecten van klimaatverandering om een beter leven voor zichzelf en hun kinderen te krijgen.
Maar in plaats van een welkom, stuiten ze op een muur, niet alleen de fysieke die Trump probeerde te bouwen, maar een muur van onverschilligheid en regelrechte afwijzing. Politieke commentatoren verklaren dat Amerika het zich niet langer kan veroorloven nog meer nieuwkomers op te nemen, ongeacht hoe 'verdienstelijk' of in strijd met de internationale verdragen die het heeft ondertekend. De huidige pandemie wordt zelfs gebruikt als rechtvaardiging om de behoeftigen en kwetsbaren af te wijzen. De presidentswisseling heeft een oppervlakkige beleidswijziging aan de zuidgrens met zich meegebracht, maar is niet afgeweken van een afschrikking, zij het dat de aanpak van Biden 'zachter' is dan de draconische harde houding van Trump. Biden blijft vasthouden aan de overtuiging dat de oplossing een beter beheer is om de stroom mensen die van de VS hun nieuwe thuis willen maken, te vertragen en om te keren. Hij beschouwt de migratie van honderdduizenden Midden-Amerikanen nog steeds niet als een echte humanitaire crisis waarbij de juiste reactie zou zijn om de opvang van deze wanhopige mensen te vergemakkelijken en te bespoedigen. Amerika heeft in het verleden te maken gehad met massale migraties, zoals de Dustbowl en de Black exodus uit de zuidelijke staten, om nog maar te zwijgen van de toestroom van Europese migranten die op Ellis Island aankwamen. De Verenigde Staten zijn nu veel beter geplaatst om de nodige middelen toe te wijzen.
Een veelgehoord argument van mensen als Tucker Carlson en Sean Hannity, maar zelfs van liberaal links, is dat de Verenigde Staten vol zijn, dat het al een overbevolkt land is en geen extra mensen meer kan opnemen. Dergelijke beweringen bieden 'intellectuele' steun aan de massamoordenaar, Patrick Crusius, die het op Hispanics had gemunt en er 23 had vermoord in El Paso in Texas.
Maar hoeveel is te veel?
Met cijfers uit 2019 en het huidige migrantenknelpunt in de Amerikaanse staat Texas als voorbeeld
Er zijn ongeveer 7,268,730,000 mensen op de planeet. De landmassa van Texas is 268,820 vierkante mijl (7,494,271,488,000 vierkante voet). Als we 7,494,271,488,000 vierkante voet delen door 7,268,730,000 mensen, krijgen we 1,031 vierkante voet per persoon. Dit is genoeg ruimte voor iedereen op aarde om in een herenhuis te wonen terwijl het past op een landmassa ter grootte van Texas. En dan hebben we het nog niet eens over het gemiddelde gezin van vier personen dat hoogstwaarschijnlijk een huis zou delen.
Natuurlijk zijn er grote delen van Texas onbewoonbaar en we hebben niet de nodige ruimte voor de middelen om zo'n bevolking te ondersteunen. Dit is slechts om een idee te geven van het feit dat het niet de werkelijke ruimte is die ontbreekt, maar om te laten zien dat Amerika niet snel zonder ruimte komt te zitten.
Nogmaals, we kunnen de werkelijke dichtheid van de Verenigde Staten vergelijken door het voorbeeld te nemen van New York City, verreweg de dichtstbevolkte stad in de VS, met naar schatting 8.5 miljoen mensen in 2016. In deze ene stad wonen meer mensen dan in de hele staten Idaho, Montana, North Dakota, South Dakota, Wyoming, New Mexico, Vermont en het District of Columbia samen. Zeker, New York City is nogal volgebouwd, maar qua ruimte is het zeker geen oncomfortabele plek om te wonen, zoals veel New Yorkers zouden beweren. Bovendien zijn veel steden in andere landen veel dichter bevolkt.
New York City bestaat uit vijf stadsdelen verspreid over vijf provincies, waarvan New York County de dichtstbevolkte is. Dit graafschap, dat voornamelijk uit het eiland Manhattan bestaat, is verreweg het dichtstbevolkte graafschap van de VS, met 72,000 inwoners per vierkante kilometer. Bij die bevolkingsdichtheid zou de hele bevolking van de Verenigde Staten in de kleine staat Connecticut kunnen wonen. Brooklyn heeft iets minder dan de helft van de bevolkingsdichtheid van Manhattan. De vier dichtstbevolkte provincies van Amerika bevinden zich allemaal in New York City.
Als alle Amerikanen dezelfde bevolkingsdichtheid zouden hebben als de gemiddelde bevolkingsdichtheid van alle vijf stadsdelen van New York City (ongeveer 28,000 mensen per vierkante mijl), zouden we allemaal comfortabel passen in het gecombineerde gebied van Delaware en Maryland.
Of we nemen de meer dan 10 miljoen inwoners die Los Angeles County naar huis bellen. Als u bekend bent met Los Angeles County, weet u dat het leven op dit niveau van verstedelijking niet al te ongemakkelijk of ondraaglijk is, met voldoende parken en open ruimtes. Bij een vergelijkbare bevolkingsdichtheid van Los Angeles County zou de hele Amerikaanse bevolking in de staat New Mexico kunnen passen.
Nogmaals, in werkelijkheid zouden we nog steeds moeten rekenen op toegang tot voldoende watervoorraden en zouden we veel meer land nodig hebben voor landbouwdoeleinden, openbare diensten, transport en, natuurlijk, duurzaamheid en natuurbehoud. Maar dit is slechts weer een gedachte-experiment om aan te tonen dat als Amerika genoeg ruimte heeft om zijn hele bevolking comfortabel in te passen in een gebied ter grootte van New Mexico, de VS genoeg ruimte heeft voor veel meer mensen van buiten zijn grenzen, in tegenstelling tot wat de anti- immigratielobby beweren.
Als we de waarheid moeten zeggen, daalt het vruchtbaarheidscijfer van de VS tot onder het vervangingscijfer van de bestaande bevolking en alleen door immigratie is een daadwerkelijke bevolkingskrimp vermeden en een toekomstig demografisch probleem afgewend. In plaats van dat Amerikaanse politici reageren met sancties om nieuwkomers af te wijzen, voor de gezondheid en rijkdom van de natie, zouden ze veel meer nieuwkomers moeten verwelkomen.
Cijfers doen er niet toe, het type systeem doet er toe. Het is niet de overbevolking die het probleem is, maar de chronische onderproductie die inherent is aan het kapitalisme. Het 'overbevolkingsprobleem' is eigenlijk een probleem van misbruik van hulpbronnen. Het kapitalisme, als systeem van rantsoenering via de markt, wordt in de hoofden van mensen gerechtvaardigd door een geloof in schaarste. 'Er is niet genoeg om rond te gaan', dus we moeten beperkt worden in wat we mogen consumeren. Het is een cliché geworden om over 'dit overbevolkte land' te spreken.
We moeten niet de indruk wekken dat alles gemakkelijk is, dat een enorme uitbreiding van beschikbare middelen een eenvoudige zaak is. Ten eerste kunnen er gevolgen voor het milieu zijn. Maar een socialistische samenleving is het best toegerust om met deze implicaties om te gaan en een evenwicht te vinden. Het kapitalisme is in feite niet alleen een systeem van kunstmatige schaarste, het is ook een systeem van georganiseerde verspilling. De socialistische samenleving zal de hulpbronnen van de aarde gebruiken om ervoor te zorgen dat elke man, vrouw en kind ruimschoots wordt gevoed, gekleed en beschermd. Het kapitalisme kan dit niet – het bestaat niet voor dit doel.
Ik eindig met een citaat van de grote Amerikaanse socialist Eugene V. Debs:
Als het socialisme, het internationale, revolutionaire socialisme, niet standvastig, onwankelbaar en onverzettelijk opkomt voor de arbeidersklasse en voor de uitgebuite en onderdrukte massa's van alle landen, dan staat het voor niemand en is zijn bewering een vals voorwendsel en zijn belijdenis een waanidee en een strik. Laat degenen die dat willen ons in de steek laten, omdat we weigeren de internationale deur te sluiten voor de ogen van hun eigen broeders; we zullen niet de zwakkere, maar des te sterkere zijn voor hun gang, want ze hebben klaarblijkelijk geen duidelijk begrip van de internationale solidariteit, missen de revolutionaire geest volledig en hebben geen echte plaats in de socialistische beweging terwijl ze zulke aristocratische opvattingen koesteren van hun eigen veronderstelde superioriteit.
bronnen
Texas dat de wereldbevolking opvangt: Overbevolking is een mythe | Wij zijn verandering
Bevolkingsdichtheid NYC en LA: Overbevolking? Heeft Amerika bijna geen ruimte meer om te leven? Nee. Dit is waarom | LifeNews. com
Het citaat van Debs komt uit de uitgave van juli 1910 van International Socialist recensie. Zie dit voor een verslag van de ontwikkeling van Debs' opvattingen over immigratie blogpost.
Alan Johnstone is lid van de Socialistische Partij van Groot-Brittannië, een metgezelpartij van de Wereld Socialistische Beweging. Hij draagt bij aan de blogs: Socialisme of uw geld terug en Socialistische koerier. Alan is te bereiken op: [e-mail beveiligd].
...
