J. Edgar, ik kende je nauwelijks
Je zult een econoom nooit horen beweren dat productiviteitsstijgingen slecht zijn. Maar waar denk je dat de overheid al die handige bewakingstechnologie vandaan heeft gehaald? Van de bewakingsindustrie natuurlijk. Als je je afvraagt waarom er in 1917 geen bewakingsindustrie was (Pinkertons, ja! Politiespionnen, ja!), dan komt dat omdat de kapitalistische klasse toen niet alle mooie meerwaarde had die rondzwierf op zoek naar investeringsmogelijkheden die ze nu wel heeft. . Al de lonen waarvan werkgevers dachten dat die te veel betaalde arbeiders niet nodig hadden, zijn steeds meer gesluisd om eerst een nationale veiligheidsstaat op te bouwen en vervolgens een uitgebreide oproerbeheersingsinstelling te ontwikkelen om deze af te dwingen.
Waarom verspilde het "internationale terrorisme" geen tijd om het "internationale communisme" te vervangen? Als kapitalisten zouden kunnen worden verkocht uit angst voor terroristen die op de loer liggen in de kast, zouden ze paradoxaal genoeg verzekerd kunnen zijn van een veilige markt voor een gloednieuwe industrie. Adam Smith zou de National Security State waarschijnlijk een duim omhoog hebben gegeven.
De nieuwste markt voor het investeren van extra kapitaal, zo blijkt, zijn politiestudenten:
Vroeger schakelde je misschien de Nationale Garde in. Tegenwoordig is alles wat je nodig hebt een door de FBI opgeleid, federaal gefinancierd en "minder dodelijk" bewapend campuspolitiebureau. [Michael Gould-Wartofsky, "Repress U, Klasse van 2012" in Z Magazine juni 2012]
Zelfs in 1968 was het niet zo. Zoals de politiecommissaris van New York, Ray Kelly, zelfvoldaan opmerkte in een recente toespraak: "Als terroristen niet worden beperkt door grenzen en grenzen, kunnen wij dat ook niet zijn." Dat verklaart natuurlijk waarom de VS in 1979 begonnen met het trainen en financieren van de moedjahedien in Afghanistan. Het globaliserende kapitaal had nooit internationale terroristen nodig om het lessen te leren.
Angst zelf is niet langer het enige om bang voor te zijn; Nu de kapitalisten de New Deal definitief hebben vernietigd en het Vietnam Syndroom hebben neergeslagen, moeten we tegenwoordig echt bang zijn voor een nationale veiligheidsstaat die wordt gefinancierd door machtige psychopaten die ineenkrimpen in hun bunkers terwijl ze hun aanvallen op de werkende klasse.
Oorlog? Welke oorlog? Oh, ZIJN Oorlog!
Je weet al dat wetenschap en technologie onder het kapitalisme geen gratis lunch zijn. Maar was je voorbereid op het toetje? Een advertentie van Lockheed Martin in april 2013 Scientific American informeert ons beknopt dat iets waar het de trotse eigenaar van is, genaamd Synthetic Aperture Radar (SAR), "heeft geholpen de koude oorlog te winnen" en "nu de honger bestrijdt".
Oorlog maakt zozeer deel uit van de zenuw van het kapitalisme dat de kapitalistische klasse niet gemakkelijk onderscheid kan maken tussen oorlog en vrede. De advertentie roept een verontrustende echo op van de klassieker van Stanley Kubrick Dr. Strangelove met zijn psychotische air van nonchalance:
In 1951 maakte een flits van inspiratie het mogelijk om in het donker te zien. De ingenieur Carl Wiley uit Arizona had de Synthetic Aperture Radar (SAR) uitgevonden, en daarmee het moderne tijdperk van verkenning. Door gedetailleerde beelden van de SR-71 te leveren, konden de tegenstanders van de Koude Oorlog in Amerika zich nergens verbergen. Tegenwoordig is SAR een frequent flyer op satellieten, drones en NASA-missies. Het helpt wetenschappers zelfs bij het voorspellen van oogstopbrengsten in de wereldwijde strijd tegen honger. Het SAR-verhaal is ons verhaal.
Degenen onder ons die geen last hebben van geheugenrot, zullen zich herinneren hoe bedrijven als General Electric strategisch materiaal leverden aan de bondgenoot van Noord-Vietnam, de Sovjet-Unie, op het hoogtepunt van de 'koude oorlog'. Maar Lockheed Martin, die prat gaat op "100 jaar accelereren morgen", merkt blijkbaar geen belangrijke verschillen op tussen echte oorlog die mensen doodt en schijnretorische oorlog die hen voedt. Mits zij (nog) niet, of totdat zij dat niet meer zijn, Onze vijanden zijn. (En, oh ja, vergeet de do-re-mi niet!) Lockheed heeft ook warme gevoelens over het werken met NASA, waarmee hij een kompas demonstreert waarvan de wijzer volkomen gek is.
Slachtoffers van drone-aanvallen zullen ook zeker toegeven dat het een spijtig genoeg noodzakelijke investering is om onze tegenstanders geen plek te geven om zich te verstoppen in de huidige overgebleven oorlog tegen 'terreur'. Om Leonid Brezjnev te parafraseren in een toespraak die hij in de jaren '70 hield: degenen die profiteren van de oorlogsmachinerie, bedankt voor de grote bonus!
Spoel nu door naar een wereld zonder kapitaal, lonen, geld, armoede of oorlog en probeer jezelf niet voor het hoofd te schoppen omdat je al die stomme, verspilde jaren zo'n heilige bent geweest.
Vrede is ook niet het antwoord
"Als oorlog niet het antwoord is", schrijft Dianne Randall van het Vriendencomité voor nationale wetgeving in een oproep om steun, "wat dan wel?" Zeer goede vraag. Het antwoord dat ze erop geeft is helaas een beetje flauw.
Zie je, het bevorderen van echte veiligheid – om een einde te maken aan de armoede en het onrecht dat oorlog voedt – zal meer investeringen vergen in diplomatie, ontwikkeling en internationale samenwerking. Dit is onze gezamenlijke uitdaging, waar FCNL zich voor inzet en waarom we uw steun nodig hebben om een einde te maken aan al het zinloze moorden en bloedvergieten.
Nou, oorlog is echt genoeg. Maar voeden armoede en onrecht het? Het idee dat oorlog politiek is met andere middelen suggereert iets anders. De Verenigde Staten zijn niet het eerste land dat een oorlog voert, en het kapitalisme heeft de oorlog niet uitgevonden. Het is waar dat de hoge mate van socialisatie onder het kapitalisme de goedkeuring of instemming van de arbeidersklasse vereiste voor het overheidsbeleid dat bedoeld was om de belangen van het kapitaal te bevorderen. Dit beleid houdt vaak oorlogvoering in, en sinds Bismarck heeft de arbeidersklasse het gekocht.
Oorlog in de moderne tijd wordt daarom niet geboren uit onzekerheid, maar uit de belangen van het kapitaal. Dit wil niet zeggen dat kapitalisten het ook niet in hun belang vinden om angst en onzekerheid in het algemeen te bevorderen. Kapitaal zelf creëert armoede en onrechtvaardigheid, eveneens als een kwestie van beleid en niet vanuit een zo menselijk motief als hebzucht. Een door kapitaal gedreven sociale orde staat in feite volkomen onverschillig tegenover zaken als menselijke emotie en probeert die met bijna robotachtig enthousiasme de kop in te drukken. Met als doel een einde te maken aan armoede en onrecht onder het kapitalisme zou beide kenmerken van de kapitalistische samenleving in ieder geval verergeren. Er zijn ook geen voorbeelden in de geregistreerde geschiedenis van het beëindigen van oorlog.
De missieverklaring van de FCNL ("We streven naar een wereld zonder oorlog en de dreiging van oorlog, een samenleving met rechtvaardigheid en rechtvaardigheid voor iedereen, een gemeenschap waar ieders potentieel kan worden vervuld, een herstelde aarde") is geen reële mogelijkheid in een wereld die nog steeds op de kapitalistische tijger rijdt. Al deze doelen vereisen gemeenschappelijk eigendom van de productie- en distributiemiddelen, en dat op wereldschaal.
Mevr. Randall geeft alleen uitdrukking aan een veel voorkomende misvatting, namelijk dat de problemen van het kapitalisme en de beschaving in het algemeen uiteindelijk morele problemen zijn. Moreel denken ontstond in de nasleep van de opkomst van economische klassen, en totdat de arbeidersklasse en iedereen die mee wil doen inzien dat het probleem van vandaag het kapitaal is, zullen we allemaal gewoon blijven leven, zoals Randall het uitdrukt, in een tijdperk van grote angst. Ø
