Van de juli 1914 uitgave van de socialistisch Standaard
Sinds zes maanden zijn de mijnwerkers in dienst van de Rockefeller-belangen in Colorado in staking gegaan tegen het vrachtwagensysteem en voor het recht om te leven waar ze willen, en om door hun eigen artsen te worden behandeld.
Honger en ellende, samen met veel wreedheid van de kant van misdadigers, werden stoïcijns doorstaan door de stakers, maar ze werden uiteindelijk verdreven uit hun 'huizen', eigendom van de Rockefeller Mining Company, en gedwongen om tentenkolonies op te richten in de wildernis.
Rockefeller werd door de leiders van de mijnwerkers verzocht naar arbitrage te gaan, maar hij was onvermurwbaar tegen elke wijziging in de de status quo.
Uiteindelijk werd er voor een miljoen dollar gestemd voor een speciale staatsmilitie, die tegen de mijnwerkers zou worden gebruikt; en volgens het bewijs van ene kapitein Carson was een groot percentage van de "militie" ook huurlingen van de mijnbouwmaatschappij.
Er werden machinegeweren ingezet en om de mijnwerkers zwart te maken, werden wapens en munitie verborgen in de buurt van de tenten van laatstgenoemden.
Eind april vond er een van de bloedigste gebeurtenissen in de annalen van industriële oorlogsvoering. De krachten van "Law and Order", niet tevreden met het toelaten van militiemannen om de dochters van de arbeiders te verontwaardigen en alle arbeiders die ze konden vinden te verslaan, waren vastbesloten om de stakers uit te roeien.
De Gatling-kanonnen werden rechtstreeks op de tenten in Ludlow City gericht terwijl de vrouwen en kinderen in bed sliepen. Explosieve kogels werden gebruikt en andere manieren van beschaafde inspanning. De verschrikkingen van die dag zijn bijna niet te beschrijven, maar het feit is dat, met de doden en stervenden hopeloos vermengd, de soldaten maakten papieren fakkels, doopten ze in Standard Oil en staken alle tenten aan.
Minstens honderd mannen, vrouwen en kinderen werden vermoord met een geweer, verstikt door rook, of letterlijk verbrand tot de dood.
Het verhaal van de verkoolde lichamen van een twintigtal kleine mijten is inderdaad afschuwelijk om te lezen, net als het nieuws dat tientallen vrouwen in de Tent City aanstaande moeders waren, een vrouw die daadwerkelijk een kind baarde terwijl het conflict woedde.
De jury van de lijkschouwer heeft "ontdekt" dat de verantwoordelijkheid voor de moord bij de staatsmilitie ligt, maar er is natuurlijk geen verdere actie ondernomen.
Dit zijn inderdaad de meest naakte feiten van de meedogenloze moord op onze medewerkers in het land van de Almachtige Dollar. Het laat de meest stompzinnige arbeider zien hoe vergelijkbaar het voeren van de klassenoorlog door de meesters over de hele wereld is. Het herinnert levendig aan de slachting van de mijnwerkers in de Lena Goldfields om maar een voorbeeld te noemen.
Rockefeller jr. verklaarde voor het Congressional Committee in New York dat zijn vader 40 procent bezat. van de voorraad, maar nam niet deel aan de bewerking - alleen aan de plundering. Hij zei dat ze te veel belangen hadden om te weten wat er gebeurde, maar als de mijnwerkers zouden proberen de vrijheid van het bedrijf te beperken, zouden ze elke mijn in Colorado sluiten.
Dat is het beleid van No Compromise dat door de meesters wordt gepredikt. Stop onze vrijheid om sommige arbeiderskinderen levend te roosteren en we zullen de rest uithongeren.
Rockefeller is virtueel eigenaar van de Cavalry Baptist Church in New York en er waren daar veel demonstranten tegen hem. Maar ook hier werd gewapend geweld gebruikt om de verdedigers van „de lammeren Gods” wreed te mishandelen.
Ons medeleven gaat uit naar de vrienden van onze vermoorde kameraden in Colorado. We dringen er bij hen op aan om de met bloed bezegelde les van klassenhaat die hun door de meesters is geleerd, goed te leren; laat de arbeiders van Amerika zich verdiepen in de kennis van de klassenstrijd en handel altijd met die kennis als hun gids. Geen compromis; Geen wijk, politiek en economisch, mag de last van hun lied zijn. Alleen zo zal wraak voor de slachtoffers van de vampiers verzekerd zijn.
