Verrassend genoeg beseffen maar weinig mensen in de VS dat wanneer ze hun stem uitbrengen op de verkiezingsdag voor de president van de Verenigde Staten, hun individuele deel van de 'algemene wil' door zo'n apparaat als het Electoral College gaat; dat hun stem wordt gefilterd door een apparaat dat hun stem verbetert of devalueert, volgens een formule die overeenkomt met het aantal mensen dat leeft in de verschillende staten waar ze wonen.
Aan Amerikanen in het algemeen, zelfs degenen die zich daadwerkelijk registreren en stemmen, is het idee van 'één persoon, één stem' verkocht. Dat is wat democratie betekent, toch? Maar we leven niet in een democratie, maar in een representatieve republiek. Onze individuele uitdrukking van de algemene wil is strikt beperkt tot de grenzen van de staat waarin we leven. Onze stemmen tellen alleen mee om de echte kiezers te kiezen: "... vertegenwoordigers wiens verlichte opvattingen en deugdzame gevoelens hen superieur maken aan lokale vooroordelen en plannen van onrechtvaardigheid."[1] Om eerlijk te zijn, James Madison had het over vertegenwoordiging in het algemeen, maar zelfs dat onze stem wordt uitgebracht door een vertegenwoordiger, laat zien hoe over het algemeen we worden vertegenwoordigd door deze algemene vertegenwoordigers. En Madison heeft ons de reden uitgelegd waarom, de primaire openbare reden. We zullen de verborgen redenen bespreken nadat we hebben overwogen hoe het kiescollege de waarde van stemmen die er doorheen gaan scheef trekt.
De half miljoen inwoners van Wyoming krijgen 3 kiesmannen toegewezen, ongeacht het aantal geregistreerde kiezers of het werkelijk aantal uitgebrachte stemmen. De 34 miljoen inwoners van Californië krijgen 55 kiesmannen. Volgens deze formule zou Californië 204 moeten vervoeren. Dingen die je laten gaan, hè?
Dit brengt ons ertoe enkele voor de hand liggende vragen te stellen,
#1. Waarom werd zo'n idee als het Electoral College überhaupt overwogen?
#2. Waarom werd deze moordenaar van democratische gelijkheid ingesteld?
Net als bij het idee van representatie, was de belangrijkste architect achter het Electoral College James Madison. Geen van de redenen die voor het Electoral College zijn gegeven, bestaat nog steeds, hoewel de verraderlijke duivels van het Electoral College voortleven.
De Onafhankelijkheidsverklaring werd op 4 juli 1776 aangenomen; in de eerste alinea is verankerd: “Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend, dat alle mensen gelijk zijn geschapen, dat ze door hun Schepper zijn begiftigd met bepaalde onvervreemdbare rechten, dat onder deze zijn leven, vrijheid en het nastreven van Geluk... Dat wanneer een regeringsvorm destructief wordt voor deze doeleinden, het het recht van het volk is om het te wijzigen of af te schaffen.'[2]
Verheven gemeenplaatsen dit - een sofisme, in een land dat menselijke slaven bezat, kocht, verkocht, ontvoerde, verhandelde en fokte. Er wordt in dit hele document geen melding gemaakt van slavernij, hoewel de retoriek die erop volgt zou doen geloven dat de rijke blanken die dit stuk papier ondertekenden niets meer waren dan arme, mishandelde slaven van de koning van Engeland.
Dan komt de grondwet van de Verenigde Staten; in artikel I lid 2 wordt het Kiescollege geïntroduceerd. Het is in dit artikel en in dit gedeelte dat de Amerikaanse regering slavernij accepteert en goedkeurt, via het voertuig van het Electoral College.
"Op de conventie in Philadelphia stelde de visionaire Pennsylvanian James Wilson voor om de president rechtstreeks op nationaal niveau te kiezen", aldus een essay gepubliceerd in Na de Volksstemming.[3] Pennsylvania was een vrije staat. “Maar in een sleuteltoespraak op 19 juli suggereerde de gewiekste Virginian James Madison dat een dergelijk systeem onaanvaardbaar zou blijken te zijn voor het Zuiden: 'het kiesrecht was veel meer verspreid in de noordelijke dan in de zuidelijke staten; en laatstgenoemden konden bij de verkiezingen geen invloed hebben op de score van negers.'[4]
“Met andere woorden, in een rechtstreeks verkiezingssysteem zou het Noorden in aantal groter zijn dan het Zuiden, waarvan de vele slaven (meer dan een half miljoen in totaal) natuurlijk niet konden stemmen. Maar het Electoral College - een prototype waarvan Madison in dezelfde toespraak voorstelde - liet in plaats daarvan elke zuidelijke staat zijn slaven tellen, zij het met een korting van twee vijfde, bij het berekenen van zijn aandeel in het algemene electoral college.
“Virginia kwam als grote winnaar uit de bus... Na de volkstelling van 1800 had Wilsons vrijstaat Pennsylvania 10% meer vrije personen dan Virginia, maar kreeg het 20% minder electorale stemmen. Pervers, hoe meer slaven Virginia (of een andere staat) kocht of fokte, hoe meer electorale stemmen het zou krijgen. Als een slavenstaat alle zwarten zou vrijlaten die vervolgens naar het noorden trokken, zou de staat in feite electorale stemmen kunnen verliezen.”[5]
Door het voorgaande zal elke oplettende lezer van dit essay zeker zien dat door de aanvaarding van het Kiescollege in de Grondwet het een stuwend politiek apparaat werd dat niet alleen slavernij accepteerde en bekrachtigde, maar ook bevorderd slavernij.
De burgeroorlog werd niet uitgevochten om de slavernij af te schaffen, maar om ervoor te zorgen dat de twee economieën die zich op dit continent ontwikkelden samen bleven onder de paraplu van één enkele regering. Het Noorden nam het Zuiden vijandig over in zakelijke zin.
De schellen zijn zeker van alle blinde ogen gevallen; laat iedereen die ogen heeft om te zien kijken naar de rotte wortel waaruit het Electoral College is gegroeid.
HJ 109 IH werd voorgesteld door senator John Conyers, et al, aan de 108th Congres 8 oktober 2004. Het zei gedeeltelijk:
| GEZAMENLIJKE RESOLUTIE Het voorstellen van een wijziging van de grondwet van de Verenigde Staten aan voorzien in rechtstreekse verkiezing van de president en de vice-president door de volksstemming van alle burgers van de Verenigde Staten van Amerika, ongeacht de woonplaats. Opgelost door de Senaat en het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten van Amerika in het bijeengekomen Congres (tweederde van elk Huis stemt daarin in), Dat het volgende artikel wordt voorgesteld als amendement op de Grondwet van de Verenigde Staten, die in alle opzichten geldig zal zijn doeleinden als onderdeel van de grondwet van de Verenigde Staten wanneer geratificeerd door de wetgevers van driekwart van de verschillende staten: Artikel - |
| SECTIE 1. De voorzitter en de vice-voorzitter worden gezamenlijk gekozen door rechtstreekse stemming van de burgers van de Verenigde Staten, ongeacht of de burgers ingezetenen van een staat zijn. |
Deel 1 van deze gezamenlijke resolutie zou inderdaad een enorme stap voorwaarts zijn in de richting van ons doel van gelijkheid en rechtvaardigheid. Sectie 1 zou betrekking hebben op wat in het verleden bekend stond als de Dangerous Class om samen met de rest van ons hun lot te kunnen bepalen. Deze sectie zou de meest slachtoffer burgers, de behoeftigen en daklozen, vrijgeven.
Zie ook mijn andere artikel over dit onderwerp: 'Het Kiescollege: hoe het werkt'
[1]James Madison, schrijft in De Federalist #10, geciteerd in De Onafhankelijkheidsverklaring en andere grote documenten, John Grafton, redacteur (Dover Publications, 2000), p. 41
[2]Grafton, supra, op. cit., 6-7
[3]Akhil Reed Amar en Vikram David Amar's essay "Waarom oude en nieuwe argumenten voor het kiescollege niet overtuigend zijn", citeert Max Farrand, ed. De verslagen van de federale conventie van 1787voor dit punt, 1: 68-69 Het essay van Amars wordt geciteerd in John C. Fortier, Editor, After the People Vote: een gids voor het kiescollege(AEI, 2004), blz. 58 – 59.
[4]Farrand, red., op.cit., 1:56-57
