Home » Blog » Het vreemde bestaan ​​van Las Vegas

Kapitalisme, Economie, Milieu, Werk met

Het vreemde bestaan ​​van Las Vegas

Wat voor zin heeft het voor een grote stad om midden in een brandende woestijn te bestaan? Welke bijdrage levert Las Vegas aan het menselijk welzijn?

by Stephan Shenfield

Gepubliceerd:

bijgewerkt:

4 min gelezen

Las Vegas is Spaans voor De weilanden. In 1905 werd daar een nederzetting gesticht. Daarvoor was het slechts een oase in de Mojave-woestijn. 

Niets vreemds aan een oase in de woestijn. Een bron met water voor de vermoeide reiziger en zijn kamelen. Bomen om ze te beschermen tegen de hete zon terwijl ze rusten. Ik zie het voor de geest.  

'Hou vol, maat! kamelen?

Joe Zentner vertelt ons dat 'Bactrische kamelen in 1860 vanuit Mantsjoerije naar San Francisco werden geïmporteerd en als lastdieren in Nevada te werk werden gesteld' ('The Desert Camel Experiment: kamelen in het zuidwesten van Amerika').

Toegegeven, het experiment was geen groot succes. Kamelen zijn geschikt voor zacht zanderig terrein. Een groot deel van de Mojave bestaat uit 'woestijnbestrating' met scherpe rotsen die de voeten van de arme wezens snijden. Kamelen zijn geen lankmoedige lastdieren. Als je pijn hebt, schoppen ze je en spugen ze naar je. Dat vonden de kameeldrijvers niet leuk.  

Hoe dan ook, die dagen zijn allang voorbij. In 2018 telde de Las Vegas Metropolitan Area 2,227,000 mensen. Het had ook meer dan 42 miljoen bezoekers. Midden in de woestijn.  

Lokale watervoerende lagen leveren slechts een tiende van het drinkwater in het grootstedelijk gebied. De rest is afkomstig uit Lake Mead, dat hoewel gevoed door de Colorado-rivier snel krimpt. Het stadsbestuur wil een pijpleiding aanleggen om water uit drie valleien in Utah te pompen. Tegenstanders van het plan zeggen dat de pijpleiding de valleien in stofbakken zou veranderen.

Wat betreft de zon, het is heter dan ooit. Las Vegas heeft een paar bomen, maar het verkoelende effect van hun schaduw weegt niet op tegen het 'hitte-eiland'-effect van het beton en asfalt. De dagtemperaturen blijven de hele zomer boven de 100 ° F. Op sommige dagen gaat de thermometer boven de 110° F., het officiële record is 117° F. (op 20 juni 2017). 

Alle temperaturen hoger dan die van menselijk bloed (98.4° F.) brengen het leven en de gezondheid van de mens in gevaar. De meeste mensen kunnen alleen in Las Vegas wonen dankzij airconditioning, wat de opwarming van de aarde nog meer stimuleert. 

Maar hoe zit het met bouwvakkers en anderen die buitenshuis moeten werken? Het starten van diensten bij het krieken van de dag en eindigen tegen de middag biedt slechts gedeeltelijke bescherming. Hoe gaan daklozen ermee om? Bewoners van daklozenopvangcentra die het grootste deel van de dag in de hitte worden geduwd? Waar halen ze de grote hoeveelheid vloeistof vandaan die ze elk uur moeten drinken, zodat ze kunnen transpireren, hun lichaam kunnen afkoelen en kunnen overleven? De hotels en restaurants willen niet dat ze rondhangen.  

De snelst opwarmende stad        

En het wordt elk jaar heter. Las Vegas is de snelst opwarmende stad in de Verenigde Staten. De gemiddelde temperatuur is sinds 5.8 met 1970° F. gestegen. Het overeenkomstige cijfer voor het land als geheel is 2.5° F.  

Wat zijn de bronnen van levensonderhoud van deze 2.2 miljoen mensen midden in de woestijn? Hoe betalen ze voor alle goederen die voor hun consumptie moeten worden aangevoerd?   

Landbouw? Midden in de woestijn? Wat zouden ze verbouwen? Cactussen?

Vissen? Bosbouw? Midden in de woestijn? 

Mijnbouw? Zijn er waardevolle mineralen in de woestijn? 

Vroeger werd er in het gebied goud en zilver gedolven, maar daar is lang geleden een einde aan gekomen. De Techatticup-mijn in Eldorado Canyon stopte met opereren in 1942.  

Fabricage? Maken ze iets? 

Nr.

Nieuwsgieriger en nieuwsgieriger, zoals Alice zei op haar reis door Wonderland.

Hun levensonderhoud komt van gokken, toerisme en amusement. Dat verklaart waarom ze zoveel bezoekers krijgen. 

Maar de toeristen komen vooral voor het gokken. Zonder het gokken zouden er maar weinig toeristen zijn die zich zouden inpakken in hotels, restaurants, musea, bars en bordelen of zich zouden vermaken met shows en concerten. 

De spil van de economie van Las Vegas is gokken. De stad heeft meer dan 100 van de grootste casino's in de Verenigde Staten. 

Wat is gokken? Zonder in technische details te treden, kunnen we zeggen dat gokken een reeks misleidende kansspelen is die worden gebruikt om geld over te maken van een groot aantal 'verliezers' naar een veel kleiner aantal 'winnaars' – waarbij de belangrijkste winnaar verreweg altijd de eigenaar is. van het gokbedrijf. In 2013, volgens een studie uitgevoerd aan de Universiteit van Las Vegas, staken de 23 grootste casino's (de studie negeerde de anderen) meer dan $ 5 miljard van het geld van hun bezoekers. 

Sinistere manieren

Waarom gokken mensen zoveel? 

Julian Crowley heeft gedetailleerd 'tien sinistere manieren waarop casino's je aan het gokken houden. '

Ze omvatten: extra zuurstof die naar binnen wordt gepompt om u wakker te houden; 'psychedelische' tapijten met opzichtige patronen en botsende kleuren, ook om te voorkomen dat je wegdommelt; 'milde, herhalende' achtergrondmuziek vanwege het hypnotiserende effect; eten en drinken wordt (vaak kosteloos) direct aan de speeltafel geserveerd; geen klokken die u herinneren aan het verstrijken van de tijd; geen ramen die je aan de buitenwereld herinneren; gokautomaten die subliminale boodschappen overbrengen. 

Last but not least wordt het met opzet moeilijk en tijdrovend gemaakt om je resterende fiches in te wisselen voor geld en de weg uit de doolhofachtige vloerindeling te vinden.

Maar de belangrijkste reden waarom mensen gokken, is dat de casino's hen aanmoedigen om zich te concentreren op de kleine kans om te winnen in plaats van op de veel grotere kans om te verliezen. Ze worden misleid door frequente 'near wins' en kleine overwinningen. Knipperende lichten 'geven je de indruk dat winnen constant en overal om je heen is.' Als iemand een grote overwinning behaalt, wordt er veel ophef gemaakt en is er veel publiciteit, maar beveiligingspersoneel grijpt in als iemand probeert mensen te filmen die verliezen.

Sommige gokkers kunnen genieten van het eigenlijke gokproces, zelfs als ze verliezen. Ik betwijfel echter of dat plezier vaak opweegt tegen het verdriet dat ze later voelen, als ze beseffen hoeveel geld ze verloren hebben – geld dat ze aan andere dingen hadden kunnen en moeten uitgeven. Dwangmatige gokkers riskeren verlies van hun huis, uiteenvallen van hun gezin, faillissement en zelfs zelfmoord.

Een sociaal 'slecht'

Ik concludeer dat gokken netto geen bijdrage levert aan het menselijk welzijn. Per saldo is het eerder een sociaal 'slecht' dan een sociaal 'goed'. Aangezien gokken de bestaansreden van Las Vegas – de enige reden waarom deze grote stad midden in de woestijn bestaat – zou het voor het menselijk welzijn beter zijn als Las Vegas weer zou worden wat het was voor 1905: een onrustige groene oase.  

In een socialistische samenleving zal de stad Las Vegas worden verlaten. Omdat het op een plek staat waar het geen zin heeft voor mensen om te wonen. De lokale flora en fauna zijn aangepast aan de woestijnomgeving. Mensen zijn dat niet. Vroeger had niemand durven dromen hier te wonen. Het was een plek om verfrissing te nemen, een tijdje uit te rusten en verder te reizen. 

De stad Las Vegas zal verlaten worden in een socialistische samenleving, ook omdat in zo'n samenleving gokken niet zal bestaan. Gokken zal niet bestaan ​​omdat mensen geen drang voelen om te gokken, want ze zullen vrije toegang hebben tot alles wat ze nodig hebben. Geld zelf zal niet bestaan.

Dat betekent natuurlijk niet dat niemand ooit iets waardevols doet in Las Vegas. Ik weet zeker dat daar fantastische muziek wordt gemaakt. Geweldige taco's ook. De muziek en de taco's blijven gemaakt in een socialistische samenleving. Maar niet midden in de woestijn.

Tags: het gokken, geld, bevolking, Water

Foto van auteur
Ik groeide op in Muswell Hill, Noord-Londen, en werd lid van de Socialistische Partij van Groot-Brittannië op 16-jarige leeftijd. Na mijn studie wiskunde en statistiek werkte ik in de jaren zeventig als overheidsstatisticus voordat ik Sovjetstudies ging studeren aan de Universiteit van Birmingham. Ik was actief in de beweging voor nucleaire ontwapening. In 1970 verhuisde ik met mijn gezin naar Providence, Rhode Island, VS om een ​​functie te aanvaarden op de faculteit van Brown University, waar ik Internationale Betrekkingen doceerde. Nadat ik Brown in 1989 had verlaten, werkte ik voornamelijk als vertaler Russisch. Ik sloot me weer aan bij de World Socialist Movement rond 2000 en ben momenteel algemeen secretaris van de World Socialist Party van de Verenigde Staten. Ik heb twee boeken geschreven: The Nuclear Predicament: Explorations in Soviet Ideology (Routledge, 2005) en Russian Fascism: Traditions, Tendencies, Movements (ME Sharpe, 1987) en meer artikelen, papers en boekhoofdstukken die ik me wil herinneren.

Gerelateerde artikelen

Abonneren
Melden van
gast
Deze site gebruikt de plug-in Gebruikersverificatie om spam te verminderen. Bekijk hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.
0 Heb je vragen? Stel ze hier.
Oudste
Nieuwste Meest Gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties