Natasha Dow Schull, Verslaving door Design: Machine Gambling in Las Vegas (Princeton Universitaire Pers, 2012).
Dit is een boek over gokautomaten.
Gokmachines zijn overal. Ze bezetten het grootste deel van het vloeroppervlak in casino's, die ze winstgevender hebben bevonden dan traditionele speeltafels. Arcades staan er vol mee. Ze bevinden zich in supermarkten, apotheken, restaurants, bars en zelfs in autowasstraten.
Op hun conventies bespreken vertegenwoordigers van de gokindustrie hoe ze machines kunnen ontwerpen die de 'inkomsten per beschikbare klant' maximaliseren. Hoe je mensen langer, sneller en intensiever laat gokken.
Bob Stupak, CEO van Las Vegas Stratosphere, verwoordde het als volgt:
Als we 50 gokautomaten inzetten, beschouw ik ze altijd als 50 extra muizenvallen. Je moet iets doen om een muis te vangen. Het is onze plicht om zoveel mogelijk geld van klanten te halen.
Wat gebeurt er als een muis – oeps, een klant – een hartaanval krijgt?
De auteur vertelt hoe ze toevallig een team van paramedici ontmoet die koffie drinken terwijl ze rond een ambulance staan buiten een ziekenhuis in Las Vegas. Ze praten graag met haar over hun werk.
Als er een telefoontje binnenkomt van een casino, vertellen ze haar dat het meestal is omdat een gokker een hartaanval heeft gehad. Maar het is moeilijk om in of uit een casino te komen.
Ze laten je niet binnen bij de hoofdingang. Slecht voor het bedrijfsleven. De aanblik van een ambulance kan nerveuze bezoekers tot tweede gedachten brengen. Dus de paramedici moeten aan de achterkant parkeren en via zijdeuren naar binnen gaan.
Eenmaal binnen moeten ze hun weg vinden door een labyrintische lay-out, ontworpen om het gokkers moeilijk te maken om te vertrekken:
Het ziet er allemaal hetzelfde uit. Je gaat liften op en af, er zijn geen directe It-routes, de tapijten leiden je heen en weer, je verliest je richtingsgevoel.
Zodra ze de patiënt hebben gevonden, hebben ze te maken met een ander probleem: de onwil van andere gokkers om hun machines te verlaten.
Ik herinner me een keer dat de gokkers gewoon niet wilden bewegen om ons eruit te laten. Ik moest een intraveneuze lijn starten in een smal gangpad tussen twee rijen machines.
Hoewel ze het casino binnen 4 tot 5 minuten na een oproep bereiken, duurt het gemiddeld 11 minuten voordat ze de patiënt bereiken. Elke verloren minuut na een hartstilstand verkleint de overlevingskans van de patiënt met 10%. Het gemiddelde verlies van vijf minuten halveert die kans bijna.
De auteur bekijkt een video die is gemaakt door een bewakingscamera. Het toont een gokker die plotseling instort op de persoon naast hem, die helemaal niet reageert. De man glijdt op de grond in de greep van een aanval. Twee voorbijgangers strekken hem uit... Weinig gokkers in de directe omgeving komen van hun stoelen... Het spel gaat onverminderd door rondom hem... Ondanks dat de bewusteloze man aan hun voeten ligt en de onderkant van hun stoelen aanraakt, blijven de andere gokkers spelen (pp. 20, 22, 29-32).
Medisch specialisten raden af om in een casino een hartaanval te krijgen.
Kapitalisme is gevaarlijk voor je gezondheid.
Muizen aller landen, verenigt u!
