Geschreven door FN Brill
De WSP kreeg onlangs een e-mail van een rechtse blogger van de New York Times, die vroeg of we Barak Obama als een socialist beschouwden en of we zijn belastingplannen steunden. bla, bla, bla. Wij zullen geen oordeel vellen over een artikel dat wel of niet het levenslicht ziet. Maar hoogstwaarschijnlijk was dit weer een stuk waarin werd geprobeerd iemand die zichzelf socialist noemt, ertoe te bewegen Obama of een van zijn beleidsmaatregelen te steunen. Zodra die bekentenis is verkregen, zal deze breed worden aangeprezen als bewijs dat Obama een socialist, een elitair, enz. is.
Maar is Obama een socialist? OMFno-G-nr.
Obama is niet méér een socialist dan McCain een fascist, een kabouter of oprecht is. Zeker, Obama wil meer controle van de overheid over economische zaken. Maar zoals zelfs Obama zei: als je lippenstift op een varken smeert, is het nog steeds een varken. Het door de staat bestuurde kapitalisme is nog steeds kapitalisme. Duh.
Niemand noemt Bush een socialist omdat hij Fannie Mae en Freddie Mac heeft genationaliseerd. Omdat het geen socialisme is. Waarom zou je Obama dan een socialist noemen?
Deze verkiezingen gaan helemaal over twee facties van het kapitalisme die met elkaar strijden om de macht.
De methoden die elke factie gebruikt om de arbeidersklasse te mobiliseren om hen te steunen, zeggen veel over het gebrek aan klassenbewustzijn in de VS vandaag de dag.
De Democratische factie gebruikt oproepen voor “rechtvaardigheid” en “gelijkheid”, voor belastingvoordelen voor werknemers, ook al betalen de meeste werknemers niet genoeg belasting om de pauzes meer te maken dan pavloviaanse fluitjes. Natuurlijk klinkt ‘gelijkheid’ mooi, maar het kan niet gebeuren in de klassenmaatschappij. De overgrote meerderheid van de mensen is niet voor niets een werknemer: om rijkdom te creëren voor nieuwe rondes van kapitaalgroei. Degenen die profiteren van die kapitaalgroei kunnen individuele kapitalisten of staatsfunctionarissen zijn, maar het zijn de arbeiders die de fysieke arbeid verrichten die de rijkdom creëert. er kan geen gelijkheid of rechtvaardigheid bestaan in het kapitalisme. Ook al heeft de kapitalistische klasse haar lidmaatschapsrollen nu opengesteld voor niet-blanken en vrouwen.
Omdat ze zo slaafs zijn tegenover christelijke fanatici, zou je denken dat de Republikeinen “Caesar zouden geven wat van Caesar is”. Maar het kunnen betalen voor zaken als de openbare infrastructuur – dat wil zeggen snelwegen, elektrische systemen, etc. – komt op de achtergrond bij de accumulatie van kapitaal voor massale investeringen in China, Mexico en India. Dus net als de Democratische factie proberen ze de overheidsuitgaven en belastingen te verlagen. Uiteraard hebben de Republikeinen, om hun religieuze hypocratie te onderstrepen, meer dan welke andere regering dan ook uitgegeven aan het opbouwen van Amerikaanse federale schulden tot recordhoogten. Het is een geluk dat Amerikaanse federale obligaties, die al die schulden betalen, in handen zijn van degenen wier belastingen zijn verlaagd: de kapitalisten. Kaching! winst op beide transacties!
