Geschreven door FN Brill
In Bangladesh zijn arbeiders verwikkeld in een langdurige strijd voor het herstel van de vakbondsrechten, die ruim een jaar geleden werden opgeschort toen de regering de noodtoestand afkondigde. De interim-autoriteiten gebruikten deze bevoegdheid eerder dit jaar om strafzaken aan te spannen tegen tientallen vakbondsleden, waaronder leiders van de Bangladesh Independent Garment Workers' Union Federation.
In een winkel in Dhaka die wordt geëxploiteerd door kledingmaker RM Sweater, rouwen arbeiders om het verlies van een collega, een 25-jarige man die ze Russell noemden. Hoewel hij klaagde over ernstige pijn op de borst, weigerde het management Russell zijn werk te laten verlaten, waar hij instortte en op 1 april stierf.
Russells collega's eisten verantwoordelijkheid en compensatie voor zijn gezin en gingen uit protest de straat op, zoals andere kledingarbeiders in februari hadden gedaan na de moord op een andere kledingarbeider, de 22-jarige Mohammad Khokon. De Bengalese pers meldt dat hij en een collega na sluitingstijd in het productiecomplex werden geslagen door managers van World Dresses Limited.
De voortdurende brutalisering van arbeiders door de kledingindustrie en de noodregering heeft geleid tot demonstraties en rellen. Fabriekspoorten en stadsstraten zijn gevuld met protesten, waarvan de laatste de escalerende voedselprijzen omringen.
Tientallen kledingarbeiders, die de grootste exportindustrie van Bangladesh runnen, gingen half april in staking en eisten hogere lonen om de stijgende kosten van basisvoedsel te bekostigen. Demonstranten braken winkelpuien in en gooiden stenen, en verscheidene raakten gewond toen de politie aanviel en traangas op de menigte afvuurde.
De International Textile, Garment, and Leather Workers' Federation meldt dat een gemiddelde kledingarbeider in Bangladesh minder dan één dollar per dag verdient, een salaris dat nog dunner is geworden door de stijging van de rijstprijzen met 1 procent sinds vorig jaar. De ITGLW dringt er bij de regering van Bangladesh op aan om de volledige vakbondsrechten te herstellen en de lonen te verhogen voor kledingarbeiders, die de meest lucratieve industrie van het land aandrijven.
